Ruhumda açılan gediği hiçbir boşluk dolduramaz…
Redkit isimli meşhur silahşör geriye hızlıca dönüp gölgesinin elindeki tabancayı vurduğunda mucizeler çağının nihayetine geldiydik. Değilmiki şimdiki anda kimsenin gölgesi var olmaz. Zira güneş ışınlarının bedenimize temasından sonra duvara ulaşması zamanda seyahat sayesindedir. Benzer bir anoloji ile bilincin ışığının egoya teması sonrasında oluşan gölgemizin de şimdiki anda var olamayacağını söyleyebiliriz. Gölgemiz geçmişimizden gelen bir zamansal kaymadır belki de…
Mucize demişken , Campbell’in Mitoloji serisi var elimde bu aralar. Sanırım Einstein’ın deyişiydi: “Ya herşey mucizedir ya da hiçbir şey mucize değildir. ” Mucize , acz kökünden gelir. Aklın şahit olduğu olay yahut olgular netucesinde açıklayamadığı çaresiz kaldığı harikuladelikler… 21. Asır malesef herşeyi neredeyse acil bir şehvetle açıklama hırsı içerisine düştü. Belkide mitoloji ve logos arasındaki boşluğa tahammül edemedi. Olan da bize oldu. Belki de bizim çocuk aklımız olanlara tahammül edemedi,bilemiyorum.
Çözüm önerisi aramalı mı ? Dünyanın milyarlarca yıllık oluşum serüvenine bakarsak gereksiz. Ne demiş atalarımız :
“Herşey olacağına varır.”
Uyumsuzlar 