Seni uyarayım. Seni kesinlikle öldüreceğim ve cinayet aletim kesinlikle political correct bir silah olmayacak. Elime tutuşturdukları hiçbir metal avucuma tam oturmadığımdan değil, sırf ben öyle istiyorum diye olacak bu. Tam da şahdamarından yakalayacağım seni kaçacak bir yerin olmadığını anlayasın diye. Hayallerini de elinden alağım sonsuz merhatimden dolayı. Suyun dışında nefes almaya çalışan ve ne kadar acı çekerse çeksin bunda ısrar eden bir balıksın sen ne de olsa. Bil ki dünyanın geri kalanının umurunda değilsin veya bir süre sonra kesinlikle umurunda olmayacaksın. Öldüğünde ki bu kesinlikle olacak dünya da senin umurunda olmayacak. Ne kadar bilirsen bil sonunda bildiklerinin hiçbir önemi olmadığını da anlayacaksın. Yalnız gelip yalnız terkettiğin bu dünyada aradığın hatta yarattığın tüm anlam da boşunaydı. 21. Yüzyılda varolan bir Sümer rahibi kadar geçerli, MÖ 2000 de yaşayan bir astronot kadar gereklisin. Anlayabildiğim insani sebeplerden söylediklerime karşı çıkmana karşın içinde bir yerlerde bunu hissediyor olmalısın. Tüm hevesinle katıldığın ve yaşadığın hayatın zehirli. Parmak uçlarınla bastığın ekran,afili kahve bardağın,parlak sözler yazılmış thşirt’ün… Rakamlardan ibaret banka hesabın hatta üstünde ismin yazan soğuk damgalı evrakların… Hepsi birilerinin senin için acı çekmesi,acı çekmeye gönüllü olması sayesinde mümkündü. Bunu da kendi hesabına görmezden geldin.Sen dokunaklı şiirlerle kutlama,anma mesajları yayımlarken kendi mezarını gönüllü olarak kazıyordun zaten. Ne kadar da haklıydın ve haklılığını ispatlamak konusunda iştahlı. Açıkçası tüm büyük günahları işledin. Sevgin bencillikten, cesaretin korkudan ibaretti. Sanıyorum tek sahici yanın kimseye belli edemediğin deliliğindi. Tiktiki tiktak tikititaktak.Zaman geldi…Ellerimi hiç kirletmeden , hakkını veremediğin bu yaşamdan seni azat edeceğim.Ben sadece sen uçurumun kenarındayken gözbağını açacağım ki korkudan düşesin. Zaten bu teknik olarak bir cinayet bile sayılmaz.
Ahenk, her çarkın dişlisine uyum gerektirmez…
Uyumsuzlar 